اهتمام دولت‌ها و دستگاه‌های آموزش عالی به اجرای سند اسلامی‌شدن دانشگاه‌ها جدی نبوده‌است

سند اسلامی شدن دانشگاه‌ها ما را به دانشگاهی می‌رساند که در آن آموزش، پژوهش و فعالیت‌های فرهنگی به گونه‌ای مدیریت می‌شود که به دانشگاه ترازی دست یابیم که در آن، محصول پژوهشی دانشگاه، حل کننده مسائل کشور و پیش برنده علم کشور است، محصول انسانی دانشگاه‌ها نیز، اساتید و دانشجویانی باورمند، متخصص، باایمان و امیدوار به آینده خواهند بود.
مسئولیت ما عموم دانشگاهیان هستند و علاوه بر دانشجویان که طیف مخاطب فراگیر و عمومی جمعیت دانشگاهی را تشکیل می‌دهند، اعضای محترم هیات علمی و اساتید دانشگاه‌ها نیز مخاطب ماموریت‌های دانشگاه و طبیعتا نهاد رهبری هستند.
در این فضا فعال کردن جریان‌های هم اندیشی اساتید برای ایجاد محیط اظهار نظر، ورود و بررسی تخصصی مسائل کشور در فضای دانشگاهی توسط اعضای هیات علمی، یکی از محورهایی است که نهاد در آن فعالیت دارد.
در این راستا طراحی دوره‌های مهارت و معرفت افزایی اساتید در بخش‌های مختلف جزئی از ماموریت‌های نهاد است و تعداد زیادی از اساتید در دوره‌های معرفت افزایی شرکت کرده‌اند. در کنار این اقدامات، تاسیس اندیشکده‌های تخصصی با محوریت دانشگاه‌ها و اعضای هیات علمی برای کمک به سه جریان سیاستگذاری، قانونگذاری و اجرا در کشور و مشارکت اساتید دانشگاه‌ها در نظارت بر این سه مرحله از دیگر کارهایی است که دنبال می‌کنیم ضمن اینکه نقدها و پیشنهادات اساتید در اندیشکده‌ها به عنوان بستر اساسی طرح چنین مسائلی شنیده می‌شود و مورد توجه است. هدفگذاری که صورت گرفته به این صورت است که هر دانشکده میزبان حداقل یک اندیشکده تخصصی باشد.
ارتباط صمیمانه با اساتید، اعزام به سفرهای عمره و عتبات و برنامه‌های فرهنگی و تسهیل آن، تشکیل هیات مذهبی اساتید در قالب جلسات قرآنی، تفسیری و… در حال برگزاری است. همچنین حمایت و ارتباط با تشکل‌های اساتید دانشگاه‌ها در فضاهای مختلف و گرایش‌های گوناگون استادی، جزو کارهایی است که در حوزه ارتباطی بین نهاد و اساتید و اعضای هیات علمی دنبال می‌شود.
اسلامی شدن دانشگاه‌ها مطالبه انقلاب اسلامی بود و از ابتدای انقلاب نیز می‌بینیم در سال ۵۸ تمام انقلابیون دانشگاهی از بزرگانی مانند حضرت امام خمینی (ره) و شهید مرتضی مطهری، علامه مصباح و مقام معظم رهبری تا فعالان دانشگاهی مانند دکتر حبیبی، شریعتمداری و دکتر سروش نیز اسلامی شدن دانشگاه‌ها را مطالبه می‌کردند.
به همین دلیل ستاد انقلاب فرهنگی شکل گرفت که بعدا به شورای عالی انقلاب فرهنگی تغییر یافت تا دانشگاه‌ها اسلامی شود. سال ۷۶ سندی در این خصوص تدوین شد و در سال ۹۲ سند را بازنگری کردند و سند فعلی اسلامی شدن دانشگاه‌ها امروز در دسترس ماست که سندی مترقی است و ابعاد مختلف مدیریتی، آموزشی، پژوهشی و فرهنگی دانشگاه‌ها را در برگرفته است.
متاسفانه اهتمام دولت‌ها، دستگاه‌های آموزش عالی و دانشگاه‌ها به اجرای سند اسلامی شدن دانشگاه‌ها جدی نبوده است. در دو سال اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها ورود جدی‌تری به موضوع پیدا کرده‌اند.
 طبیعتا آنچه از سند اسلامی شدن دانشگاه‌ها در آینده انتظار می‌رود، تحول جدی سند نیست بلکه تحول در اجرای آن است. یعنی ایده‌های خوب، مقررات مترقی که در سند پیش بینی شده در حد توان توسط دستگاه‌ها و دانشگاه‌ها به مقام اجرا درآید.
سند ما را به دانشگاهی می‌رساند که در آن آموزش، پژوهش و فعالیت‌های فرهنگی به گونه‌ای مدیریت می‌شود که به دانشگاه ترازی دست یابیم که در آن، محصول پژوهشی دانشگاه، حل کننده مسائل کشور و پیش برنده علم کشور است، محصول انسانی دانشگاه‌ها نیز، اساتید و دانشجویانی باورمند، متخصص، باایمان و امیدوار به آینده خواهند بود.

منبع:ایلنا