آیت‌الله ناصری خلأ جوانان را معنویت و اخلاق می‌دانست

بزرگ می داریم نام و یاد مرحوم آیت الله ناصری اصفهانی، استاد اخلاق، عارف سالک الی الله و شیفته و شیدای ساحت قدسی حضرت حجت.
 تذکر این نکته لازم است که ما امثال آیت الله ناصری را همزمان به لحاظ سطح علمی و موقعیت اجتماعی در کشور، بسیار داشتیم. افرادی که از لحاظ علمی حتی از ایشان برتر بودند. اما چه شد که آیت الله ناصری مورد توجه جامعه ما قرار گرفت؟ چه خصوصیتی در این بزرگوار بود که دلها را به سوی خودش جلب می کرد؟
ایشان خوب درک کرده بود که خلأ کنونی بشر در مقیاس جهانی است و خلأ اساسی ایران و جوان ایرانی خلأ معنویت است. آنچه که ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از آن غفلت کردیم. هرچند تعالیم و اسفارات معنوی و معرفتی که از ساحت مقدس انقلاب صادر می‌شد بخش قابل توجهی از خلأ را سلب می کرد.
 معنویت است که به دین عمق می‌بخشد و عواطف را سیراب می‌کند. جهان بعد از اینکه به سمت مادیات تاخت و دید خبری نیست، دوباره برگشت. جریان‌های معنویت‌گرا در جهان قوت گرفته است. بشر به شدت تشنه معنویت است و برگشته، اما نمی‌داند کجا برود. در این میان معنویت‌های کاذب و شبه معنویت‌ها و معنویت‌های بلامعنا نیز وجود دارند. این یک خلأ جهانی است. آیت الله ناصری خوب متوجه این شد که نیاز امروز جامعه ما معنویت و اخلاق و تهذیب و توجه به باطن و ارتباط با ملکوت است.
 یک ضلع بینش و باور و عقاید است. ضلع دیگر علم است، گزاره‌هایی که در متن اسلام آمده است و از جنس گزاره‌های علمی است. ضلع سوم آموزه‌های ارزشی و گرانبهای اخلاقی است. چهارم، گزاره‌های باید و نبایدی احکام و شریعت است. پنجم نیز معنویت است. آنچه مغفول است ضلع معنویت است. معنویت در چارچوب آموزه‌های به ارث رسیده از حضرات معصوم، موج می زند. ما از ائمه و رسول خدا میراث بزرگی را در حوزه دعا و نیایش و سخن گفتن با خدا به ارث برده‌ایم.
جا دارد به عنوان طلبه خود را ملامت کنم که صحیفه را تدریس نکرده‌ام. صحیفه در مسائل نوپیدا و مباحث فلسفی جدید، اقیانوسی از معرفت است. آنچه امروز جهان نسبت به آن تشنه است همین صحیفه است.