جامعه‌ای که برای ترمیم خود اقدام نکند، نه انسانی است و نه اسلامی

کار خیر در شرایطی که دریافت‌کنندگان خدمت، سختی بیشتری دارند، ارزش کار را ارتقاء می‌دهد.
عموم زندانیان گرفتار هیجان‌های لحظه‌ای هستند، و خدمت به اسیر از ارزش بسیار بالایی برخوردار است، عنایت به خانواده و فرزندان آنان از جایگاه ارزشمندی برخودار بوده، بخش قابل توجهی از کسانی که اسیر زندان شدند، روح عصیان‌گری نداشتند و تنها گرفتار شرایط و هیجانات لحظه‌ای شدند.
استفاده از اقوام مؤثر و حمایت از خانواده زندانیان در سایه سار پوشش اقوام تبعات روحی و روانشناختی خانواده‌های زندانیان را کاهش می‌دهد. اقدامات متعددی پیرامون خانواده‌ زندانیان اهم از حمایت‌های خدماتی، درمانی و معیشتی صورت می‌گیرد، اما آنچه اهمیت دارد، توجه به مسائل روحی، تربیتی، اخلاقی و اجتماعی آنان است که می‌بایست بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. حمایت جامع و سنجیده‌ای که مداوم دنبال می‌شود، قطعاً خدمت بزرگی به کل جامعه خواهد بود.
انجمن حمایت از زندانی‌ها یکی از جا‌های خوبی است که باید خیرین درآن حضور داشته باشند، جامعه‌ای که اقدام به ترمیم مشکلات خود نکند، آن جامعه نه انسانی و نه اسلامی خواهد بود و در این میان تمام آحاد جامعه ناظر به استعداد و ظرفیت‌ها مسئولیت دارند. قاعده یک جامعه در تراز اسلامی این است که همه اهتمام به حل مشکل آسیب‌دیدگان داشته و همواره در صحنه اصلاح جامعه حاضر باشند.
باید تراز جامعه اسلامی و حس انسانی را مدنظر قرار دهیم، همه باید حس اجتماعی و ضرورت ترمیم آسیب‌های اجتماعی را داشته باشند که این امر، نیازمند فرهنگ‌سازی است. اگر مردم دارای تمکن بفهمند، در ایجاد حس همدردی همراهی خواهند کرد. همراهی و اصلاح تولید این حس در جامعه نیازمند کار اجتماعی، فرهنگ و اطلاع‌رسانی است و اطلاع‌رسانی دقیق در زنده نگه داشتن این حس بسیار مهم و راهگشاست.
فراغت زندان اگر درست مدیریت شود، می‌توان به سرمایه همیشگی اصلاح نفس تبدیل گردد، بهره‌گیری از فرصت ناخواسته دوران فراغت زندان نیازمند طراحی‌های دقیق و هدفمند است. تنوع فناوری‌ها، فراغت لازم را برای عمق‌بخشی به تدبر و تأمل از انسان گرفته است. فراغت اگر درست اداره نشود، می‌تواند به تهدید بزرگی تبدیل گردد.