حجت‌الاسلام‌ والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی:

الگوی ما در سنجش دین‌داری باید بومی باشد

۰۷ اسفند ۱۴۰۱ | ۱۰:۱۹ کد : ۵۴۳۸۹ رویداد راهبردی
حجت‌الاسلام‌ والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه در نخستین کنفرانس تخصصی بررسی وضعیت دین‌داری ایرانیان، که در سالن اجتماعات حوزه‌های علمیه خواهران برگزار شد، بر ضرورت سنجی دین‌داری و کاربست آن در عرصه حکمرانی اشاره و اظهار کرد: تحقیقات حوزه دین‌داری و سنجش و پایش انواع سبک دین‌داری در سیاست‌گذاری و حکمرانی عرصه فرهنگی کشور بسیار مهم و مؤثر خواهد بود.
الگوی ما در سنجش دین‌داری باید بومی باشد

تحقیقات حوزه دین‌داری و سنجش و پایش انواع سبک دین‌داری در سیاست‌گذاری و حکمرانی عرصه فرهنگی کشور بسیار مهم و مؤثر خواهد بود.
برای قوی بودن سنجه‌های حکمرانی، نیازمند توجه به چهار رکن اصلی نظریه دین، نظریه دین‌داری، الگوی سنجش دین‌داری و روش و استراتژی سنجش دین‌داری هستیم، لذا دین‌داری عموم مردم در برخی از ساحت‌های دین‌داری بالا است.
معرفت مردم و جامعه و نخبگان از دین به همان اندازه بر روی دانش ظهور و بروز پیدا می‌کند.
وی دین‌داری بینشی و سطح باورهای مردمی، دین‌داری منشی مربوط به حوزه خلقیات و احساسات درونی را از دیگر ساحت‌های نظریه دین‌داری دانست و خاطرنشان کرد: اگر بد بودن دزدی، خوب بودن صداقت و توجه به مسیر درست در وجود انسان نهادینه شود، آثار کنشی صحیحی را به دنبال خواهد داشت.
دین‌داری منشی به دین‌داری کنشی منجر می‌شود،و لذا دین‌داری نهادی از دیگر مؤلفه‌های مهمی است که در آن نهاد به‌عنوان تلقی عموم مردم از یک مقوله مشخص موردتوجه قرار می‌گیرد.
دین‌داری حکمرانی از دیگر ساحت‌های نظریه دین‌داری است که گام‌های مختلفی برای آن ترسیم ‌شده است؛ کشور نیازمند توجه به 18نوع حکمرانی، فرهنگی، فضای مجازی، امنیت و... است.
حوزه باید دیدبان دین‌داری باشد، و دین‌داری باید رکن و روح تصمیمات امنیتی کشور باشد، این مهم نیازمند ترسیم سنجش نامه‌های تخصصی است.
دین‌داری امری بیرونی و درونی و فردی و اجتماعی است و در سنجش‌های دین‌داری صرفاً نباید متمرکز بر کارکردگرایی باشیم.
ترسیم الگوی سنجش دین‌داری  بسیار مهم است و  باید تمام ساحت‌های فرهنگ دین‌داری در حوزه‌های مختلف زیستی اعم از اقتصادی، آموزشی، درمانی و... موردتوجه قرار گیرد، لذا الگوی ما در سنجش دین‌داری باید بومی باشد؛ همان‌طور که بومی‌سازی علوم انسانی اجتماعی از ضروریات انکارناپذیری است که تمام اندیشمندان جهانی بدان واقف هستند.
در سنجه دین‌داری باید به انسان از منظر دین و مراتب و ساحت‌های مختلف انسانی توجه داشته باشیم، و استراتژی و روش سنجش دین‌داری از دیگر مؤلفه‌هایی است که باید موردتوجه قرار گیرد.
اگر تحقیقی در حوزه سنجش دین‌داری شود که توصیف وجه موجود مبتنی بر توصیف وضع مطلوب نباشد، تمام تحقیقات ناتمام خواهد بود، بنابراین باید توصیفی از دین‌داری مطلوب را برای ارائه استراتژی‌های هدفمند ارائه نماییم. تغییر دین‌داری محقق به دین‌داری مطلوب از مهم‌ترین استراتژی‌هایی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

 


نظر شما :