«۱۶ آذر» یادآور هجوم وحشیانه به دانشکده فنی دانشگاه تهران

«۱۶ آذر» یادآور هجوم وحشیانه نظامیان رژیم پهلوی به دانشکده فنی دانشگاه تهران و زخمی کردن جمع زیادی از دانشجویان و اساتید مبارز با سر نیزه‌های بسته شده بر مسلسل‌ها و روز به خاک و خون انداختن دهها دانشجوی شجاع و آزاده است. روز به شهادت رساندن سه دانشجوی دانشکده فنی به نام‌های سید مهدی شریعت‌رضوی، احمد قندچی و مصطفی بزرگ‌نیاست، یادآور «ترس» و «وحشت» رژیم از خشم دانشجویان وطن‌پرست و انقلابی است.
کنفدراسیون جهانی محصلان و دانشجویان ایرانی خارج از کشور ۱۶ آذر، روز شهادت سید مهدی شریعت‌رضوی، احمد قندچی و مصطفی بزرگ‌نیا سه دانشجوی دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۲ را به عنوان «روز دانشجو» نام‌گذاری کرد و امروز، شصت و نهمین سالروز این واقعه است.
حمله به دانشگاه و دانشجو در آذر ۱۳۳۲ با شهادت سید مهدی شریعت‌رضوی، احمد قندچی و مصطفی بزرگ‌نیا که واکنشی اعتراضی به برقراری روابط سیاسی مجدد با دول انگلستان و آمریکا بود، آغاز شد. هشت سال بعد و به دنبال اعتراض دانشجویان دانشگاه تهران به انحلال بیستمین دوره مجلس شورای ملی، چتربازان و کماندوهای ارتش رژیم گذشته در تاریخ اول بهمن ۱۳۴۰ از راه آسمان به دانشگاه تهران حمله کردند. در این حادثه حدود ۶۰۰ نفر از دانشجویان و اساتید دانشگاه مجروح شدند.
اما گسترده‌ترین و خونین‌ترین حمله نظامیان رژیم پهلوی به دانشگاه تهران در آخرین روز عمر دولت جعفر شریف امامی معروف به دولت آشتی ملی در ۱۳ آبان‌ ۱۳۵۷ اتفاق افتاد. در این حمله ده‌ها نفر از دانشجویان دانشگاه تهران شهید و صدها نفر دیگر زخمی شدند.
شهدای ۱۶ آذر ۱۳۳۲
براساس گزارش فضل‌الله بزرگ‌نیا، برادرِ مصطفی «آذر و مصطفی در همان لحظات اول هجوم سربازان به ساختمان دانشکده فنی دانشگاه بر اثر اصابت تیر به قلب به شهادت رسیدند و احمد قندچی نیز پس از زخمی شدن و انتقال به بیمارستان شماره دو نیروی زمینی ارتش به دلیل بی‌توجهی به زخم‌ها و عدم تزریق خون جدید و بر اثر شدت خونریزی، به شهادت رسید.»
شرح جنایت
جنایت ۱۶ آذر ۱۳۳۲ ریشه در کودتای سیاسی - نظامی ۲۸ مرداد داشت. جامعه دانشگاهی کشور در آن سال متاثر از سقوط دولت دکتر محمد مصدق و برگزاری دادگاه سریالی و نظامی او و یارانش به شدت عصبانی بود. علاوه بر آن نزدیکی سفر دنیس رایت، کاردار سفارت انگلیس به تهران و قصد رژیم در برقراری روابط سیاسی و دیپلماتیک با دولت انگلستان در کنار سفر قریب‌الوقوع ریچارد نیکسون، معاون وقت دوایت دیوید آیزنهاور سی و چهارمین رییس‌جمهور آمریکا به ایران بر آتش خشم دانشجویان دانشگاه تهران دمید.
دانشجویان دانشکده‌های فنی، حقوق و علوم سیاسی، علوم، دندان‌پزشکی، پزشکی و داروسازی دانشگاه تهران در اعتراض به سفر این دو چهره منفور سیاسی در تاریخ ۱۳ آذر تظاهراتی اعتراضی را داخل دانشگاه شکل دادند که ۱۴ آذر هم ادامه یافت.
این تظاهرات ۱۵ آذر هم ادامه یافت تا با رفتن دانشجویان به خیابان‌های اطراف دانشگاه به خارج از محوطه دانشگاه کشیده شد.
علی اکبر سیاسی، رییس وقت دانشگاه تهران با مشاهده جو متشنج برای حفظ جان دانشجویان، دانشگاه را تعطیل کرد، و جمعی از دانشجویان در حال ترک محوطه دانشگاه بودند که گروهی از سربازان به بهانه بازداشت دو دانشجوی رشته ساختمان که به حضور نظامیان اعتراض و آنها را تمسخر کرده بودند، وارد دانشکده فنی شدند.
دسته‌ای از سربازان به سرعت با سرنیزه از در اصلی وارد دانشکده فنی شدند تا کسی فرار نکند اما دانشجویان تصمیم به خروج از درهای جنوبی و غربی دانشکده گرفتند. در این بین یکی از دانشجویان فریاد زد «دست نظامیان از دانشگاه کوتاه» هنوز صدای او خاموش نشده بود که سربازان، دانشجویان را به رگبار بستند. دانشجویان از هر طرف فرار کردند. برخی با شکستن شیشه‌ها به آزمایشگاه پناه بردند و برخی به کلاس‌ها و دستشویی‌های دانشکده گریختند و جمع بیشتری که فرصت فرار نیافتند، هدف گلوله‌های مرگبار نظامیان قرار گرفتند و محوطه دانشکده فنی و پله‌ها رنگ خون گرفت.
در این حمله و گریز مصطفی بزرگ‌نیا و آذر شریعت‌رضوی از دانشجویان سال اول دانشکده فنی در همان لحظات اولیه به شدت زخمی و شهید شدند. احمد قندچی هم به شدت مجروح شد اما به شهادت نرسید. با انتقال او به بیمارستان شماره دو نیروی زمینی ارتش و به دلیل بی‌توجهی مسوولان نظامی بیمارستان، ۲۴ ساعت بعد به دلیل شدت خونریزی به شهادت رسید.
در فاجعه حمله نظامیان پهلوی به دانشگاه تهران علاوه بر سه دانشجوی شهید، دهها دانشجو زخمی و ۲۷ دانشجو هم دستگیر شدند.
منبع- دفتر مطالعات فرهنگی جهاد دانشگاهی

خبرگزاری ایسنا (19/09/1401)، قالب: یادداشت