هدف اصلی از فعالیت‌های پژوهشی، کسب مرجعیت علمی در جهان است

مهم‌ترین رکن آموزش هیات علمی است. جذب هیات علمی دانشمند، مبتکر، همگام با انقلاب اسلامی و مردم ما را به سمت کسب مرجعیت علمی سوق خواهد داد.
هیات علمی‌ها اگر به وظایف اصلی خود بپردازند می‌توانند آینده کشور را تضمین کنند. بنابراین جذب و ارزیابی هیات‌های علمی کارآمد امری بسیار مهم است.
هیات علمی‌ها در دنیا به صورت فرایندی و دائم ارزیابی می‌شوند. نباید سیستم به گونه‎ای باشد که اگر عضوی از هیات علمی توانمند نبود آن قدر صبر کنیم تا بازنشسته شود. معاونان توسعه و آموزش باید برای ورود، گزینش، استخدام و ارتقای اعضای هیأت علمی برنامه‌ریزی کنند.
 هدف اصلی از فعالیت‌های پژوهشی، کسب مرجعیت علمی در جهان است. ایران در گذشته این مرجعیت را داشت ولی به مرور زمان و فاصله گرفتن از دوران اوج و‌شکوفایی تمدن اسلامی، مرجعیت علمی  ایران کاهش یافته است.
 ایجاد جمهوری اسلامی، شروعی برای بازگرداندن مرجعیت علمی بود. اگر به درستی برنامه‌ریزی کنیم،  می‌توانیم دوباره کرسی مرجعیت علمی را در دنیا به دست آوریم ؛ به‌ویژه آن که آموزش پزشکی در مرجعیت علمی جایگاه  با اهمیتی دارد.
بلکه در آموزش و پرورش هم انجام کارهای اساسی منوط به توسعه آموزش است و از این رهگذر آینده کشور بیمه می‌شود. موفقیت در آموزش، به شناخت ما از ابزار آموزش بستگی دارد و باید برای هر کدام از این ابزارها برنامه‌ریزی مجزا داشته باشیم.
معلمانی هستند که دانشجویان را به کشورشان امیدوار می‌کنند ولی معلمانی هم هستند که به فرار مغزها کمک کرده و دانشجو را پس از صرف زحمات و هزینه‎های بسیار، به خروج ترغیب می‌کنند.
 همه کسانی که در بوردها پذیرفته می‌شوند، انسان‌های توانمندی هستند و جایگاه علمی بالایی دارند. بنابراین برای جذب نخبگان باید معیارهای دیگری همچون تعهد، تدین و انقلابی‌بودن را نیز در نظر گرفت.
 نباید از جذب نیروهای متعهدِ متخصص غافل شد، بلکه باید با کادرسازی صحیح، آینده کشور را تضمین کرد.
 دانشجویان رکن مهم دیگر آموزش و همانند فرزندان ما هستند. باید از نزدیک با مشکلات آنان آشنا شده و مشکلات آنها را مرتفع کنیم. به عنوان مثال احداث خوابگاه به‌ویژه برای متأهلان از اقدامات لازم در جهت حمایت از تحصیل دانشجویان است.
دانشجویان تحت تاثیر استادان خود هستند و استادان باید آنها را در جهت درست هدایت کنند. باید به دانشجویان خارجی هم به چشم یک انتقال دهنده فرهنگ انقلاب نگاه کنیم، نه فقط دانشجویی که برای ما ارزآوری دارد.
 بی‌توجهی به عدالت آموزشی مشکلی ریشه‌دار در کشور است و فضاها و امکانات نباید در یک شهر یا استان به وفور وجود داشته باشد و در مقابل مناطقی از کشور از تحصیل و امکانات محروم باشند.
دانش‌آموزان با استعداد در تهران و بندرعباس باید به طور یکسان از امکانات تحصیل برخوردار باشند.
ایجاد دانشکده یا دانشگاه در مناطق محرومی که شرایط لازم را دارند، علاوه بر توسعه علمی، آثار  اجتماعی بسیار مثبتی خواهد داشت. زیرا برای همه این امکان وجود ندارد که در مناطق برخوردار ادامه تحصیل دهند و باید با توسعه متوازن مراکز آموزشی امکان قبولی و تحصیل بومی افراد با استعداد را فراهم کنیم.
استفاده از فناوری، انتقال مفاهیم دشوار  را برای دانشجو آسان می کند و معاونت های توسعه دانشگاه ها باید امکانات فناورانه لازم  را برای دانشگاه ها و استادان فراهم کنند.
 مدیر خوب باید برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی در اجرای برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و درازمدت داشته باشد. دانشگاه‌های علوم پزشکی باید با توجه به آمایش سرزمینی و نیازهای بومی خود برنامه‌ریزی کنند و برای برنامه‌ریزی تنها به ستاد متکی نباشند.
برنامه، اجرا و پایش سه رکن مهم مدیریت است که باید به آن توجه داشت.
منبع- دفتر مطالعات فرهنگی جهاد دانشگاهی

شورای عالی انقلاب فرهنگی (07/09/1401)، قالب: سخنرانی در اجلاس معاونان آموزش و توسعه دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور