«پاسخگویی به نیازهای مردم» رمز موفقیت سیاست‌های افزایش جمعیت است

سیاست‌های افزایش جمعیت باید واقعاً پاسخگوی نیازهای مردم باشد و قطعا وضع قانون به تنهایی بر باروری تاثیرگذار نخواهد بود؛ بلکه قانون باید اجرا شود، پاسخگوی نیاز مردم باشد.
امروزه مسأله کاهش باروری و کاهش نرخ رشد جمعیت یک مساله جهانی است و اگر پیش از این، موضوع کاهش باروری در کشورهای اروپایی و توسعه‌یافته مطرح بود، امروزه جوامع در حال توسعه نیز به این وضعیت گرفتار شده‌اند؛ از طرفی اهمیت این موضوع بنا به دلایل مختلف سبب شده که کشورهای مختلف سیاست‌های مختلفی به منظور رفع آن اتخاذ کنند.
برای مثال شورای عالی انقلاب فرهنگی در گزارشی با عنوان «سیاست‌های تشویقی کشورهای مختلف برای افزایش جمعیت» آورده است: دولت فرانسه ۸۳ میلیارد یورو، یعنی حدود پنج درصد تولید ناخالص ملی کشور را صرف حمایت از فرزندآوری می‌کند که این میزان هزینه به نوبه خود بالاترین رقم در سطح اروپا است.
در ایران به دلیل کاهش نرخ رشد جمعیت شاهد سیاست‌های تشویقی جمعیت مختلفی در سال‌های متمادی هستیم که از جمله این سیاست‌ها می‌توان به مواردی همچون «اصلاح قانون تنظیم خانواده و جمعیت» در ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۸، «قانون تسهیل ازدواج» مصوب  ۲۷ آذرماه ۱۳۸۴، «طرح آتیه مهر امام رضا(ع)» مصوب هشتم آبان‌ماه ۱۳۸۸، «قانون حمایت خانواده» مصوب اول اسفندماه ۱۳۹۱ و «قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» مصوب ۲۴ مهرماه ۱۴۰۰ اشاره کرد.
برای نخستین بار در سال ۱۴۰۰ کاهش نرخ رشد جمعیت متوقف شده‌ و این امید را زنده کرده‌ است که رشد جمعیت ایران به سمت صفر و منفی شدن نرود؛ اگرچه نتایج این سیاست‌ها متفاوت بوده ‌است.
نکته بسیار مهمی که در تغییرات میزان رشد جمعیت کشور در حال حاضر و آینده بسیار تاثیرگذار است و به طور معمول نادیده گرفته می‌شود، در اصطلاح جمعیت‌شناسی «نیروی محرکه جمعیت» نامیده می‌شود و زمانی که باروری به سطح جانشینی می‌رسد یا به آن نزدیک می‌شود، برخی فکر می‌کنند که رشد جمعیت هم به توقف نزدیک یا متوقف می‌شود. با وجود این، نه تنها رشد جمعیت متوقف نمی‌شود؛ بلکه پس از رسیدن باروری به سطح جانشینی و حتی زیر سطح جانشینی، باز هم برای چند دهه جمعیت افزایش پیدا می‌کند.
دلیل چنین افزایشی نیروی محرکه جمعیت (Population momentum)است که در ترکیب سنی جمعیت نهفته است و به بیان ساده به غیر از باروری، مرگ و میر و مهاجرت، ترکیب سنی جمعیت نیز بر رشد جمعیت تاثیرگذار است که معمولاً این امر توسط غیر جمعیت‌شناسان نادیده گرفته می‌شود.
عامل اصلی افزایش جمعیت ایران در سال‌های اخیر نیروی محرکه جمعیت است و در واقع ترکیب سنی جوان در یک جمعیت رو به رشد، از یک سو، باعث کاهش مرگ و از سوی دیگر باعث افزایش میزان خام ولادت می‌شود.
سیاست‌هایی که بر باروری تاثیرگذارند به طور مستقیم برای افزایش باروری یا کاهش آن وضع نشده‌اند مانند شرایط مسکن یا اشتغال یا کنترل قیمت‌ها. اما از آنجایی که این شرایط بر خانواده تاثیرگذار هستند، قطعا بر تصمیمات بلند مدت آنها مانند فرزندآوری یا ازدواج تاثیرگذار خواهند بود.
همگرایی شرایط اقتصادی و اجتماعی با رویکردهای سیاستی، وجود نظام ارزشی متناسب با سیاست‌ها، توجیه مردم در خصوص منافع فردی و جمعی اجرای سیاست از ارکان مهم اثربخشی سیاست گذاری جمعیتی است.
کنترل نکردن تورم، اثر برانگیزانندگی این مشوق‌ها را پس از مدتی خنثی خواهد کرد. در نتیجه این سیاست‌های اتخاذ شده توسط مجلس محترم خوب است، اما اثرگذاری آن موقعیتی است.  این سیاست‌ها با توجه به واکنش اقشار مختلف جامعه به آن و شرایط و اقتضائات کشور بایستی هر سال مورد تجدید نظر قرار گرفته شوند.
شواهد و ارزیابی‌های بین‌المللی نشان دهنده آن است که ارائه خدمات عمومی مراقبت از کودک، تاثیرات مثبتی بر باروری تکمیل شده یا نسلی زنان دارد و تاثیرات آن برای زنان شاغل و دارای تحصیلات دانشگاهی بیشتر است.
در کنار طرح جوانی جمعیت که طرح مناسبی به نظر می رسد و البته خلاءهایی دارد و نقدهایی هم به آن وارد است، دولت و مجلس باید سیاستی را در جهت عملیاتی سازی وجوه پنجره جمعیتی در ایران و استفاده مناسب از نیروی کار آماده فراهم کنند.
با این اتفاق از یک طرف شرایط برای تشکیل خانواده فراهم می‌شود و از طرف دیگر جوانان امروز که سالمندان آینده هستند با امنیت خاطر بیشتر و امنیت اقتصادی بهتر، پا به دوره سالمندی می‌گذارند.
منبع- دفتر مطالعات فرهنگی جهاد دانشگاهی

گروه جمعیت و خانواده خبرگزاری رسا (14/09/1401)، قالب: یادداشت