دیدراه شماره ۶
درآمدی بر نظر و عمل رهبری معظم انقلاب در امر وحدت اسلامی

«وحدت» و اعتصام به حبلالله، همان اکسیر حیاتبخش و ضرورت اعجازبخشی است که از سالهای اوجگیری نهضت اسلامی بهصورت زنده و بالنده در لسان و عمل بنیان گذارفقید انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و یاران ناب ایشان جای گرفت و تا امروز همچنان فصل مشترک همه دلدادگان جهاد و شهادت است.
دغدغه وحدت در تبعید
یکی از جلوههای برجسته پیگیری این راهبرد حیاتبخش در سالهای مبارزه علیه رژیم ستمشاهی، فعالیتهای مستمر حضرت آیتالله خامنهای رهبر حکیم انقلاب اسلامی بوده است که در میانه غربتِ تبعید، تهدیدهای تبعید را به فرصتی برای اتحاد و همدلی اقوام و مذاهب تبدیل کرده و ظرفیتها و زیرساختهای فرهنگی غلبه بر رژیم باطل را در منطقه تاریخی سیستان و بلوچستان فراهم کردند.
در آن سالها، آن طلبه سیدِ جوان، دور از خانه و خانواده و دوستان، در میانه تبعید به بدآبوهواترین مناطق ایرانشهر، با حضور در جمع علمای اهلسنت آن منطقه و حشرونشر صمیمانه با مردم نجیب و خونگرم آن دیار، ضمن رسیدگی به احوال آنان، توطئه شوم و پیچیده دشمن برای اختلاف و دشمنی میان پیروان مذاهب اسلامی را تبیین میکرد و با یادآوری مشترکات ارزشمند مذاهب اسلامی همچون خدای واحد، پیامبر واحد، کتاب واحد و قبله واحد، تلاش میکرد تا زمینههای انسجام و تقویت مردمان آن منطقه را فراهم کرده و آن را الگویی متعالی برای دیگر نقاط کشور و حتی جهان اسلام قرار دهد. جلوه عملی «جهاد تبیینِ» آن سید جوان، حضور فعالانه و مسئولانه برای امدادرسانی به سیلزدگان ایرانشهر و مناطق اطراف آن بود که بدون توجه به پیرایههای قومیتی، باعث تخفیف آلام مصیبتزدگان و دلگرمی آنان برای عبور از سختیها و مصایب میشد. «فکر وحدت اسلامی یک فکر زودگذرِ تازهپا نیست، بلکه از اعماق دل ما میجوشد. سنّی برای خود سنّی است، شیعه هم برای خود شیعه است، هرکدام عقاید و مناسکی دارند و هیچ کدام دیگری را مجبور نمیکند که مثل من وضو بگیر یا اعمال دیگر را مثل من انجام بده. حقیقت این است که هر دو به خدای واحد، قبله واحد، پیامبر واحد، اهداف و ارزشهای واحد و به اسلام واحد معتقدند. چرا اینها را فراموش کنیم؟! من در همان روزهایی که تبعید بودم - آقای مولوی قمرالدّینی اینجاست - پیغام دادم، خودم به مسجد ایشان رفتم و گفتم بیایید این یک هفته میان هفده ربیع - که ما شیعهها هفده ربیع را روز ولادت پیغمبر میدانیم و جشن میگیریم - و دوازده ربیع را - که شما سنّیها روز ولادت پیامبر میدانید - جشن بگیریم. ما بگیریم، شما هم بگیرید....» 2/۱۲/1381
اصرار بر وحدت در زعامت
راهبردها و اقدامات حضرت آیتالله خامنهای در سالهای پس از انقلاب تاکنون، نشاندهنده دغدغه و اهتمام ویژه ایشان به موضوع «وحدت» است. معظم له از سال ۱۳۶۹ و در اوایل زعامت و رهبری، با تشکیل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی – که پس از چند سال برگزاری کنگره سالیانه وحدت اسلامی صورت گرفت – اقدامی ماندگار برای تألیف قلوب مسلمانان از طریق همنشینی و همفکری علمای بلاد انجام دادند. ایشان در تمام این سالها، علاوه بر تعامل مستمر با علمای اهلسنت از کشورهای مختلف، با چند اقدام تاریخی تلاش کردند تا بیش از پیش زمینههای خصومت و بددلی پیروان مذاهب اسلامی را – که با فعالکردن گسلهای اختلاف و دشمنی توسط سرویسهای جاسوسی دشمن و افراد جاهل دنبال میشود – کمتر و کمتر کنند. فتوای حرمت اهانت به مقدسات اهلسنت، نمونه ماندگار این تدابیر دلسوزانه و تمدنساز بوده است؛ علاوه بر این، سفرهای تاریخی ایشان به مناطق سنینشین همچون سیستان و بلوچستان و کردستان و دیدارهای صمیمانه با مردم مناطق مختلف و سران اقوام و علمای اهلتسنن، همگی نشاندهنده اهتمام ویژه و دغدغه راهبردی ایشان، برای وحدت مسلمانان در ایران و جهان اسلام بوده است.
وحدت در مقابل دشمن مشترک
در سیاهه جنایات دشمنان جهان اسلام، آنچه مهم است هدم و نابودی تفکر توحیدی و نجاتبخش اسلام، با کمک شیعه انگلیسی و سنی آمریکایی است. «امروز مانند همیشه و بیش از همیشه، مصلحتِ الزامی امّت اسلامی، در وحدت است؛ وحدتی که ید واحده در برابر تهدیدها و دشمنیها پدید آوَرَد و بر سر شیطان مجسّم، آمریکای متجاوز و غدار و سگ زنجیریاش رژیم صهیونیستی، رعدآسا فریاد کشد و در برابر زورگوییها، شجاعانه سینه سپر کند. این معنی فرمان الهی است که فرمود: وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا» 7/۵/1399
«وحدت و اتّحاد مسلمانها یک امر تاکتیکی نیست که حالا بعضی خیال کنند به خاطر شرایط خاصّی ما بایستی با همدیگر متحد باشیم؛ نه، یک امر اصولی است؛ همافزایی مسلمانها لازم است » ، « از اهداف نظام جمهوری اسلامی و اهداف انقلاب اسلامی، ایجاد تمدن نوین اسلامی است: تمدّن اسلامی با نگاه به ظرفیتهای امروز و حقایق و واقعیّات امروز. این کار جز با اتّحاد شیعه و سنّی امکانپذیر نیست؛ این را تنها یک کشور و یک فرقه نمیتواند انجام بدهد؛ برای این بایستی همه با هم همکاری کنند» 2/۸/1400
منبع: دفتر مطالعات معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی/ دیدراه شماره 6
دفتر حفظ و نشر آثار آیتاللهالعظمی سیدعلی خامنهای(22/7/1401)
نظر شما :