آموزش و پرورش را از نگاه صنفی و جنگ اصناف دور باید داشت

لازم می دانم به چند نکته درباره وضعیت ریاضیات و جایگاه آن در نظام علم جدید و خصوصا وضعیت نظام آموزشی نکاتی اشاره کنم.
- ریاضیات اولین علمی است که در کتاب اصول اقلیدس صورت مدوّن منطقی پیدا کرده است.
- شاید همه ریاضیدانان به فلسفه ریاضی اهمیت ندهند و بسیاری از آنان حتی آن را زائد بدانند اما فیلسوف وظیفه خود را انجام میدهد. او باید از وجود و ماهیت چیزها پرسش کند.
- معنی ریاضی بودن علم جدید صرفاً این نیست که علوم به ریاضیات نیاز دارند و در محاسبات خود باید از ریاضیات بهره بگیرند. علم جدید از آن جهت ریاضی است که جهان ریاضی شده است ما جهان را با نظر ریاضی نگاه می کنیم. گالیله و دکارت جهان را جهان ریاضی یافتند و گالیله حتی گفت که خداوند مهندس است و جهان را با قلم ریاضی آفریده است.
- در کشور ما متأسفانه به علوم پایه چنانکه باید اعتنا نمی شود.
- بعضی از استادان و معلمان ریاضیات گله دارند که به درس ریاضیات اعتنا نمی شود و دانش آموزان به این درس علاقه ای که باید داشته باشند، ندارند.
نکته اول: اینکه وقتی عدد دانش آموزان افزایش می یابد تعداد علاقمندان به درس ضرورهً به نسبت افزایش تعداد دانش آموزان افزایش نمی یابد.
نکته دوم: سرایت نوعی احساس بیهودگی و بی اعتقادی شایع در جهان است که گاهی در جاهایی روشن نبودن آینده شغلی هم بر آن مزید می شود.
نکته سوم: پیروی دانسته و ندانسته برنامه های درسی از نظام کنکور دانشگاه هاست که دانش آموزان باید خود را آماده کنکورکنند. در این وضع فکر اینکه چه باید آموخت و برای دبیرستان چه درس ها لازم است و با چه روشی باید آموخته شوند، منتفی می شود.
- شاید بعضی از مدیران آموزش و پرورش و استادان و معلمان فکر کنند که اگر ساعات درس افزایش یابد این نقص تدارک می شود. به نظر من آموزش و پرورش را از این نگاه صنفی و جنگ اصناف دور باید داشت زیرا برای درس خواندن و علم آموختن رغبت باید افزایش یابد و نه ساعات درسی و حجم کتاب درسی و اگر رغبت نباشد هرچه بیاموزند چنانکه باید نمی شود.
اکنون هم برنامه یا بهتر بگویم انبوه درس های مدرسه نمی تواند تغییر کند زیرا ما به «اندازه» معتقد و راضی نیستیم بلکه «بیش از اندازه» را دوست می داریم و نمی دانیم که در مواردی بیش از اندازه خواستن افراط است. مع هذا باید گفت که اگر می خواهیم بچه ها بهتر درس بخوانند یک شرط آن و شرط مهم آن اینست که از بمباران ذهن آنها با درس ها و کتاب هایی که احیاناً بد نوشته شده است خودداری کنیم.
کاش می توانستیم برای آزمایش مدرسه ای تأسیس کنیم که به جای اینکه دانش آموزانش در هر روز هفته پنج درس داشته باشند در هر سال بیش از پنج درس نمی آموختند و فرصت می یافتند درباره آن درس ها فکر کنند و هر کتابی که مناسب است بخوانند. البته مدرسه خوب علاوه بر برنامه خوب باید معلم خوب، کتاب خوب، فضای مادی و اخلاقی مناسب هم داشته باشد و به این جهت اجرای این آزمایش و فراهم کردن شرایط آن آسان نیست.
فضای بیرون مدرسه هم شاید آن را تاب نیاورد. به هرحال افزایش تعداد ساعات درس ریاضی وضع آموزش و فراگیری ریاضیات را بهتر نمی کند و شاید اثر منفی در وضع تحصیل دانش آموزان بگذارد مگر اینکه از درس های دیگر و از تراکم برنامه درسی کاسته شود. دانش آموزان در شرایط تراکم درس ها یا از درس خواندن منصرف می-شوند یا باید از بامداد تا اواخر شب تکلیف های مدرسه را انجام دهند. این گروه نه فرصت دارد که آزادانه کتاب بخواند نه می تواند به اطراف و جوانب مطالب درسی فکر کند.
منبع- دفتر  مطالعات فرهنگی / دیدراه 3

خبر آنلاین