سبک تفکر خطی کمرنگ شده و عادت به پرش‌های ذهنی رواج یافته است

تجربیات افراد در فضای مجازی متفاوت از فضای فیزیکی است و این تجربه‌ها به مرور زمان، لایه‌های هویتی متفاوتی را در اشخاص پدید می‌آورد که فهم، تدبیر و برنامه‌ریزی تربیتی آنها بسیار مهم و پیچیده خواهد بود و باید به آنها توجه شود.
دانشگاه فرهنگیان به جهت رسالت تربیت معلم، کانون تربیت در کشور است. ضمن توجه به بهره‌گیری از بسترها، فضاها و امکانات فضای مجازی برای تقویت و بهبود آموزش، باید بدانیم که اگر نسبت به این تغییرات و تحولات هویتی، خلقی و عادت‌ها که در استفاده از این فضا در انسان رخ خواهد داد، حساس نباشیم و درباره آن تأمل و تدبیر نکنیم، چه بسا نتوانیم وظیفه تربیتی خود را به درستی انجام دهیم.
در فضای مجازی به واسطه راه یافتن ابزار جدید به زندگی‌مان، خلقیات، عادت‌ها و لایه‌هایی از هویت در حال تغییر است و وظیفه یک مربی و معلم تمام عیار توجه داشتن به این مسئله است. با ورود به فضای مجازی تغییری در سبک اندیشیدن و رفتار انسان‌ها رخ می‌دهد از این منظر که چه تغییری است و چه پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت؛ ما به مثابه معلمان و مربیان باید حساس باشیم.
پلتفرم‌ها، گونه‌های متفاوتی از فکر کردن را برای ما رقم می‌زنند و ما را با اقتصاد، سیاست، آموزش و تربیت پلتفرمی مواجه می‌کند.
با ظهور فضای Web 3، بستر اینترنت اشیا و هوش مصنوعی، در این فضا ابعاد و امکان‌های پیچیده‌تری برای جهت‌دهی فکری و رفتاری انسان‌ها فراهم شده و حتی آموزش و تربیت می‌تواند بر مبنای ابزارهای هوشمند طراحی شود، اما پرسش اینجاست که حرکت کردن به سمت چنین تربیت‌هایی تا کجا و چگونه می‌تواند ما را به تربیت اصیل و واقعی نزدیک کرده یا از آن دور کند.
برخی از ویژگی‌های ساختاری فضای مجازی همانند اَبَرمتنی بودن محتوا، قابلیت تولید و اشتراک‌گذاری محتوا توسط همگان، فرا زمان و فرا مکان بودن، دسترس‌پذیری همگانی و حداکثری و گمنامی کاربر در فضای مجازی باعث دو چالش تربیتی خواهد شد.  
ویژگی "اَبَرمتن بودن" ( Hypertext) محتوا موضوع مطالعه قلمروهای مختلفی همانند مطالعات رسانه و عصب‌شناسی است که  در فضای ابر متن، کاربر دائماً در حال پرش از یک محتوا به محتوایی دیگر است و این نوع رفتار بر عادت‌های ذهنی، نوع و سبک تفکر انسان تأثیرگذار است، به این معنا که سبک تفکر خطی کمرنگ شده و عادت به پرش‌های ذهنی می‌دهد. به همین خاطر، مدل مطالعه کسانی که کاربران فضای مجازی هستند به هم می‌خورد و فرصت و حوصله خواندن متن‌های طولانی را ندارند و قدرت تمرکزشان نیز کمتر شده است.
"چالش هویت" دومین چالش تربیتی برآمده از ویژگی‌هایی همانند قابلیت تولید و به اشتراک‌گذاری محتوا، فرازمان و فرا مکان بودن فضای مجازی و گمنامی کاربر در آن است. استفاده ابزاری از فضای مجازی برای تقویت آموزش خوب بوده و باید از این بستر نهایت استفاده را برد، اما باید نسبت به تغییر در تعهدات، خلقیات و عادت‌های افراد جامعه در اثر انس با این فضا نیز حساس بود و برای آن برنامه‌ریزی تربیتی داشت.
منبع- پایگاه خبر‌رسانی دولت(7/3/1401)